Terug naar de pagina ‘Ga toch fietsen!’
Voorbereidingen van mijn fietstocht in 2014 van Sneek naar Assisi.
In 1181 of 1182 werd in Assisi de later zo beroemde Franciscus geboren. In mijn tiener en twintiger jaren was ik al eerder bij hem op visite, de eerste keer met mijn ouders, de tweede keer met mijn vrouw Selma in ons onvergetelijke Lelijke Eendje. Nu de huidige paus de naam Franciscus heeft aangenomen en openlijk kiest voor de armoede, ga ik de oude Franciscus van Assisi opnieuw bezoeken. Ik doe dat in de vorm van een soort bedevaart per fiets van Sneek naar Assisi.
De voorbereidingen zijn begonnen. De route is al uitgestippeld. Ik fiets via Maastricht, België, Luxemburg, stukjes Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Liechtenstein, een stukje Oostenrijk en de 2113 meter hoge Splugenpas naar Italië, waarna ik onder andere door Florence fiets, een route die door Paul Benjaminse is uitgezet. In totaal zal het ruim 2000 km zijn.
Van Franciscus van Assisi is bekend dat hij als man van rijke komaf zich gaandeweg terugtrok in de bergen boven Assisi. Hij sliep daar met een paar van zijn medebroeders in grotten, in de buitenlucht, verbonden met de aarde. In het verlengde van Franciscus is kamperen een vorm van spiritualiteit, van het totaal ontzien van luxe en op eigen overleven aangewezen zijn. Ook daarom is het dat ik alleen reis en in mijn eentje. Tentkamperen vind ik heerlijk, liefst op een camping, maar desnoods gewoon ergens onopvallend in het wild. Het mooie van kamperen is dat je continue in de buitenlucht blijft en je volstrekt je eigen gang kunt gaan. Het levert de meeste verbondenheid met mezelf op, soms tot het confronterende aan toe. Want we zijn veel verloren als mensen. Ooit leefden we om zo te zeggen ‘in het wild’ en waren we de hele dag buiten. Bij regen en kou schuilden we in primitieve onderkomens waar onze huidige tentjes al paleizen bij zijn. Nu bevalt het ons niet als het in huis kouder dan 20 graden is, mopperen we als er ergens een lekkage is en zetten we in onze verwarmde keuken een koelkast neer die het binnen die koelkast precies op 4 graden houdt, terwijl het dat buiten ook vaak is. We zijn rare wezens. Primitief kamperen is een vorm van terug naar af, een tijdelijke manier van leven waarin je erg op jezelf en op je diepste kern wordt teruggeworpen. Het is een tijdelijke vlucht uit de ‘verspulling’ waarin en waarmee we leven, daarmee bedoel ik dat we ons hele leven voortdurend omringd worden door spullen met een stekker er aan.
Reizen per fiets werkt verslomend. Rijdend per auto vliegt de omgeving aan je voorbij, per fiets ga je daadwerkelijk door het landschap heen, word je onderdeel van het landschap en voel je het landschap aan je lijf. Elke helling kost kracht, elk zuchtje wind vraagt wat van je. Op de fiets weet ik me meer dan ooit afhankelijk van mijn eigen hartslag, spierkracht en longinhoud. Daarmee word ik voor even minder hoofd en meer lijf, zozeer dat ik af en toe het gevoel heb mijn lijf te zijn. Het denken onderweg gaat in eerste instantie over basale dingen: trekt die bui over, of barst hij los? Hoe kom ik aan eten en drinken? Waar vind ik een plek voor mijn tentje…. Kortom: fietsen is een aanrader!
Er moet fors geklommen worden. Onder het motto “Elk pondje moet over het Alpje” probeer ik wat af te vallen voordat de grote reis begint. Eerlijk gezegd lukt dat nog niet. Natuurlijk zal ik er ook voor zorgen dat mijn oude fiets optimaal voorbereid is en ik al heel wat kilometers in de benen heb.
De fietstocht naar Stralsund werd uiteindelijk een sponsortocht die 9000 euro heeft opgebracht voor een kindertehuis in Addis Adeba. Het ligt niet in de lijn der verwachting dat deze tocht ook een sponsortocht gaat worden, tenzij zich een leuk doel aandient. Maar omdat ik naast fietsen ook erg van schrijven houd, heb ik er nu al plezier in om naast het fietsen ook dagelijks een stuk te schrijven over mijn belevenissen onderweg. Hieronder post ik daarom zo nu en dan alvast wat over de stand van zaken van de voorbereidingen.
12 november 2013.
Dit najaar heb ik eerder al het Noordelijke stuk van het IJsselmeer rondgefietst (145 km) en een flinke tocht (85 km) door Zuidwest Friesland gemaakt. Afgelopen zaterdag opnieuw een mooie fietstocht gemaakt door de kop van Drente. Prachtig, met af en toe een buitje, een stevige wind, veel werking in lucht en wolken en de schitterende herfstbossen rond Beetsterzwaag, Roden en Appelscha. Net onder Appelscha betrapte ik mezelf erop dat ik zat te zingen op de fiets, nog christelijke liederen ook! Dus wie me geloviger wil hebben, moet ze me op fietsvakantie sturen! Na 105 km heb ik de auto weer opgezocht die ik in Noordwolde had achtergelaten en tufte ik naar huis. Het was heerlijk, geen enkele verkramping of spierpijn, ook niet in mijn polsen of handen: een teken dat de afstelling van stuur en zadel nu helemaal goed is. Nu maar hopen dat er geen sneeuwrotzooi komt, zodat ik deze winter mijn tochtjes kan blijven maken.
Verder ben ik aan het lezen geslagen over TItus Brandsma en Franciscus van Assisi. Want per slot van rekening fiets ik van Titus Brandsma (geboren net onder Bolsward) naar Franciscus. Ze boeien me, die beide mannen. Wat me met hen verbindt is hun oog voor hen die zich aan de onderkant van de samenleving bevinden en ik hoop ook in die zin veel van hen te mogen leren. Mogelijk maak ik er een project van, in de zin van “Protestant fietst van Titus Brandsma naar Franciscus van Assisi”.
Woensdag 20 november 2013.
Mensen van het tv-programma Geloven op 2 kwamen langs. Ze hadden lucht van mijn fietsplannen gekregen en wilden alles weten over mijn intenties. Mogelijk komen ze me filmen tijdens een fietstochtje en zenden ze dat uit in de laatste week van januari.
Zaterdag 23 november 2013.
Jeroen van Fietsprofile Roodenburg is bereid me een aantal fietsreparatiedingen te leren: spaak vervangen, derailleur afstellen en dergelijke. In zijn woorden: de fiets helemaal uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Zo hoop ik mezelf bij kleine fietsongemakken onderweg te kunnen helpen. Fietsprofile heeft me eerder gesponsord met de fietstocht die ik naar Stralsund maakte en die toen 9000 Euro voor een kindertehuis in Addis Adeba heeft opgebracht. Of deze fietstocht ook een sponsortocht wordt, denk ik niet. ik wil liever nagaan wat het ruim drie weken op mezelf teruggeworpen zijn met mezelf doet.
Decemberfietstocht 2013 .
Selma is al een dag of vier met haar zus en haar ouders in het vakantiehuis van haar zus in Wierden, bij Almelo. Ik vertrek om 7.45 uur in fietskleding met een regenpak achterop en fourage in de stuurtas. Rechtsachter hangt mijn Ortliebtas met schone kleren, zodat ik bij mijn schoonzus kan douchen. Het is droog, nog wel fris, hoewel dat later bijtrekt. Het termo-shirt onder mijn goretex-jas voldoet, net als de beenstukken onder mijn fietsbroek en mijn fietshandschoentjes. Bij vertrek lopen de banden aan. Geen wonder, want ik heb er wel vijf Bar in zitten en de Little Big Ben’s die ik gemonteerd heb passen maar net. Ik stop even om wat aan de spatborden te trekken. Bij mijn voorwiel is het direct verholpen. Na een kwartiertje is het aanlopen van het achterwiel ook voorbij. Misschien van de zomer de spatborden maar thuislaten, want die Little Big Ben’s rijden heerlijk comfortabel.
Ik rijd om te beginnen de bekende route langs Boornzwaag en dan langs Langweer zo op Scharsterbrug aan. Het is daar altijd mooi, elk jaargetijde verrast het me weer. Voorbij Scharsterbrug vervolg ik het kanaal en duik ik onder de snelweg door. Dan rechtsaf en op het Tjeukemeer af wat ik aan de Noordkant passeer. Ten Oosten van het Tjeukemeer is een uniek fietspontje, waarbij je jezelf moet overzetten, ook één van mijn geliefde plekjes (onvoorstelbaar dat daar geen LF-route langs loopt!). Een pezige dame op een mountainbike helpt ook een handje en zo draaien we het pontje op onze kracht snel naar onze oever toe en zetten we onszelf over. Daarna via een prachtige route op Ossenzijl aan. Het fietspad tussen Ossenzijl en het dorpje Nederland is nog altijd het mooiste stukje van ons land. Bij Nederland ga ik oostwaarts op Giethoorn aan en zo naar Meppel. Het is prachtig weer, zo’n 9 graden en de zon laat zich af en toe zien. Ik fiets aan een stuk door en het gaat lekker. Ik had gezegd om een uur of drie aan te komen, maar heb geen idee of het 120 of 150 km fietsen is. Doorrijden dus maar en dat is vandaag met een heel zacht windje in de rug geen straf. Van Meppel ga ik via een prachtige landweg tussen uitgestrekte landerijen rechts en een meanderend riviertje links riching Ommen. In Ommen zie ik al snel een fietsbordje naar Den Ham en Daarle en daar ben ik op bekend terrein omdat ik daar als 16/17-jarige regelmatig vanaf Alblasserdam heenfietste om bij neef Jos te logeren. Het laatste stuk volg ik een mooi fietspad langs een provinciale weg. Om 15.15 uur rijd ik het vakantiepark op waar Selma is. Totaal nog net geen 130 km gefietst. Heerlijk gedouched en ’s avonds met de fiets achterin de auto weer naar huis.
Mijn conditie was uitstekend, ik had nog makkelijk 50 km door kunnen rijden. Dat brengt me meteen op het idee om ook eens een keer in één dag van Sneek naar Alblasserdam (waar mijn schoonouders wonen) te fietsen. Per auto is dat 190 km en mits de wind goed is, moet dat ook per fiets te doen zijn. Wordt vervolgd!
Dinsdag 3 december 2013.
Boudewijn van de EO-televisie belt: ze gaan inderdaad een televisieportret van me opnemen. Dat gebeurt dinsdag 10 december. Eerst wordt er gefilmd bij fietsenmaker Rodenburg, waar ze me de fijne kneepjes van het fietsherstelvak bijbrengen. Daarna volgt de camera me als ik fiets naar Langweer. Tenslotte volgt er een gesprek in de Hervormde Kerk van Langweer, met wie ik in gesprek ben om voor 50% gemeentepredikant te worden. Dat allemaal met als onderwerp de fietstocht van de zomer naar Franciscus en wat Franciscus mij te zeggen heeft. Zodra de uitzenddatum bekend is, post ik het hier.
Dinsdag 7 januari 2014:
Vanwege ziekte van de regisseur van Geloven op 2 op de tiende december vonden de opnames pas vandaag plaats. Er werden opnames gemaakt van de rijwielherstelcursus die ik kreeg bij Jeroen van Fietsprofile Rodenburg in Sneek, van een interview bij mij thuis, van een fietstocht van mij naar Langweer en het aansteken van een kaars en gesprekken in de kerk van Langweer. Van de in totaal zeven uur durende opname wordt een portret van vijf minuten gemaakt. Een avondvullende voorstelling wordt het dus niet. de documentaire wordt uitgezonden op 22 jnauari om 17.00 uur op Nederland 2.
Diezelfde avond ben ik nogmaals met Jeroen van Fietsprofile Rodenburg aan het klussen geweest. Mijn fiets is niet meer de jongste, maar volgens Jeroen (en die kan het weten!) in prima staat, ondanks dat ik hem bij zijn concurrent heb gekocht. Ik heb een spaak leren vervangen, een noodspaak leren zetten, een slag in het wiel leren verhelpen, kabels leren vervangen, de derailleur leren verstellen en Jeroen heeft me op een nog snellere manier leren bandplakken. Verder hebben we een lijstje met gereedschap opgesteld dat ik mee ga nemen op de fiets. Ik hoop het gereedschap niet nodig te hebben en het geleerde allemaal niet toe te hoeven passen. Maar als het toch nodig is, weet ik wat me te doen staat. De tocht naar Assisi is zo weer een klein stukje dichterbij. Franciscus, I’m coming!
Ondertussen heb ik ook de route helemaal berekend. Vanaf Maastricht naar Assisi is het volgens de route exact 1720 km. Vanuit eerdere fietsreizen denk ik dat er zeker 10% kilometers bij op moeten worden geteld. Daarmee kom ik dus in de buurt van de 2000 km. Wanneer ik vanuit Sneek vertrek, komt daar nog zo’n 350 km bovenop. Als het me lukt om op woensdag 18 juni al te vertrekken, fiets ik vanaf Sneek. Als ik pas op zaterdag 21 juni vertrekken kan, zal ik eerst de trein naar Maastricht nemen. Het stuk Sneek-Maastricht heb ik vaker gefietst (zie elders op deze site). Ik wil namelijk zien te voorkomen dat ik ga zitten jakken op de fiets om nog enigszins snel aan te komen. Dat zou zonde zijn, want het is de reis zelf die het doel is. Ook moet er gelegenheid zijn om onderweg zo nu en dat wat te bekijken. In elk geval is duidelijk dat ik gemiddeld per dag echt minimaal 80 km moet gaan fietsen en dan nog kan ik me geen rustdag permitteren. Dat betekent in de (hopelijke warme) zomer dat ik dus elke dag vroeg vertrekken moet, waarbij ik voor de middag er al 50 km op heb zitten.
Eind maart blijkt mijn achterwiel het op te geven. Ook de ketting en de achterkransjes moeten eigenlijk weer vervangen worden en er moet nog een tubus voordrager worden besteld. We nemen het besluit om een nieuwe fiets te kopen. Deze Koga is per slot al van 2002 en heeft er al vele reizen op zitten. Na lang proefrijden en vergelijken, valt de keuze op een oersterke stalen Avaghon, die gebouwd wordt in Rotterdam bij Bike4Travel. Hopelijk is hij inderdaad begin mei klaar, zodat ik er nog wat tochten op kan rijden voordat ik op 18juni vertrek. Tegelijkertijd overweegt zoon Henk om geheel of gedeeltelijk mee te fietsen op mijn oude Koga. Ondertussen werk ik serieus aan mijn gewicht en mijn conditie en maak zowel naar werk als voor prive heel wat kilometers. Daarnaast ben ik serieus aan het afvallen, de voorbereidingen lopen lekker. Als mijn nieuwe Avaghon klaar is, fiets ik die meteen met volle bepakking van Rotterdam naar Sneek, dat is zowel een mooie vuurproef voor de fiets als een mooie voorbereiding. Natuurlijk post ik hier de eerste foto’s van mijn nieuwe fiets en doe ik verslag van de fietstocht van Rotterdam naar Sneek.
2 en 3 mei – op mijn nieuwe Avaghon van Rotterdam naar Sneek.
2 mei was het zo ver: mijn nieuwe fiets is klaar. Selma brengt me met de auto. Van 9 tot bijna 11 uur heeft Marco de Wit van Bike4Travel mijn nieuwe fiets aan mijn laatste wensen aangepast: er moest nog een slot op, een nieuwe kilometerteller, de voortashouder, mijn eigen Brookszadel moest worden overgezet, de ortliebtassen moesten passend gemaakt worden, bidonhouders er op en dergelijke. Iets voor elf uur fietste ik opgetogen weg met volle bepakking. De fiets voelt enorm solide aan. Het valt me op dat ik zonder problemen met losse handen zou kunnen fietsen, de fiets geeft geen krimp. De grote Big Applebanden die van mijn fiets een zgn Twentyniner (29 inch) maken, rijden enorm comfortabel. De fiets doet me in alles denken aan een diesel, vooral nu hij zwaarbeladen is. Als je er zonder bagage mee fietst, is goed te merken dat hij enorm veel over heeft. De wind staat zwaar tegen, twee dagen lang windkracht vier uit het noorden, maar zelfs met wind pal tegen kost het me moeite om langzamer te rijden dan 20 km per uur. Met een flinke omweg over de Veluwe fiets ik om half negen Wapenveld binnen, waar ik bij mijn ouders overnacht. De eerste 150 km staan op de teller.
De volgende dag rijd ik de resterende 105 km naar huis. Het is goed te merken dat je in Friesland toch net wat meer last hebt van de wind. Dat is natuurlijk ook logisch, want er is minder bebouwing en kinder begroeiing om de wind te blokkeren. Na een prachtige rit kon ik thuis mijn nieuwe fiets showen en krijgt hij zijn vertrouwde plaats in de garage.
Inmiddels heb ik de oude Koga afgesteld op de maat van zoon Henk. Benieuwd of hij daadwerkelijk mee gaat fietsen. Dat lijkt me erg bijzonder. We zullen zien. Op zaterdag 24 mei scheurden we samen op onze fietsen het Sneekermeer rond. Henk had nog nooit meer kilometers op één dag gefietst dan heen en terug naar zijn vriendin in IJlst. Hij zette er een flink tempo in, waarvoor ik behoorlijk door moest poten. Gelukkig voor mij viel het hem de laatste 10 km zwaar, maar conditioneel is het voor hem geen probleem. Zo’n jonge kerel van 18 is tot veel in staat, dat blijkt maar. Na het weekend nam Henk het besluit om toch niet mee te fietsen naar Assisi. Ik denk dat het een verstandig besluit is. Hij heeft een erg druk seizoen gehad, heeft hard gestudeerd en is daarnaast in de muziek ook erg actief geweest in zijn vrije tijd. Hij heeft vooral behoefte aan uitrusten en dat lijkt me heel verstandig.
Ik fiets dus in mijn eentje van Sneek naar Assisi. Dat is niet iets om medelijden mee te hebben, want alleen fietsen vind ik erg plezierig. Maak je dus geen zorgen. Afgelopen weekend heb ik de route vastgelegd. Om een idee te krijgen: het geheel telt 2176 km, er van uitgaande dat ik geen kilometer om zou rijden. Mijn ervaring is dat je er bij een fietsvakantie meestal wel 10% bij op kunt tellen, het zal dus wel om en nabij de 2500 km worden. De eerste etappe (18 juni) is Sneek – Wapenveld, waarbij ik bij mijn ouders logeer. De tweede etappe (19 juni) gaat van Wapenveld naar Goch (Du) waar ik uitgenodigd ben om te overnachten bij Jos van Eyck die twee dagen later zelf via dezelfde route per fiets naar Rome afreist. De derde etappe (20 juni) gaat van Goch naar Aken waar ik een camping zoek. Er zullen dan al zo’n 340 km zijn afgelegd. Vanaf Aken neem ik de Vennbahnroute die me tot diep in de Ardennen brengt via een 110 km lang fietspad dat over een voormalige spoorbaan is aangelegd. Dan ben ik al een heel eind op weg.
Verder heb ik een nieuwe pagina geopend waar ik elke dag een verslag van mijn tocht ga plaatsen. Binnen Plantein kunnen bewoners dan mijn ervaringen meelezen, net als ieder die het leuk vindt om me te volgen.