-
Column voor Prélude, Radio Friesland – 20 maart 2011.
Als je al als dominee een beetje actueel wilt zijn, heb je het druk. Want Bijbelverhalen gebeuren elke dag opnieuw.
Misschien hebt u die reclame wel gezien waarbij er engelen uit de hemel vallen op het moment dat ze de geur van een speciale aftershave ruiken. Vallende engelen. Ze doen me denken aan die ene Bijbeltekst waarin de duivel wordt geschetst als een gevallen engel. Ik zou zeggen: koop die aftershave niet. Eén gevallen engel is al meer dan genoeg.
En we hebben ook die massa mensen gezien, die woedend met hun schoen zwaaiden naar een dictator. Ook dat komt uit de Bijbel. “Op Edom werp Ik mijn schoen”, zo zingen een tweetal Psalmen. Die ik is God. God wil het onrecht niet. God is partijdig. Hij neemt het altijd voor de zwakke op.
En toen volgde die burgeroorlog in Lybië. Opstandelingen roepen: “als Allah het wil”. Raar is dat. Want als mensen zich verzetten tegen een dictator, dan is dat toch juist de wil van God? God wil het onrecht toch niet?
En toen kwam die ramp in Japan. Direct verschenen er berichten van christenen die zeggen dat die ramp een teken van God is. Tekenen der tijden. En ze verwijzen naar teksten uit de Bijbel. Nu mag iedereen de Bijbel natuurlijk lezen zoals men zelf wil, maar ik ben het daar als gelovige en als theoloog volstrekt niet mee eens. Ik lees de Bijbel niet als het grote voorspellingenboek, als een soort spoorboekje waarin je kunt opzoeken wanneer Jezus terug komt. En ik zie God ook niet als de veroorzaker van alle mogelijke ellende. Dat kwaad en die narigheid is er nu eenmaal. Zo gaat het er nu eenmaal aan toe in de werkelijkheid waarin wij leven. Ik moet denken aan een mevrouw die van de trap was gevallen. Ze vroeg me wat Gods bedoeling was van de nare val die ze had gemaakt. Ik antwoordde haar: “Had hij u dan een duwtje gegeven?” Verrast zei ze: “Nee, dat is waar ook. Ik ben gewoon van de trap gevallen.”
En nu dan die kernramp in Japan. Ik ben altijd al tegen kernenergie geweest. Moet ik nu mijn stem laten horen als dominee? Mag ik me eigenlijk wel met politiek inlaten? Die vraag was ook nog in het nieuws: een open brief van negen dominees die zeggen dat het goed is dat de dominee politieke uitspraken doet. Ik zie mensen schrikken. “Nee, alsjeblieft, geen politiek op de kansel!” Maar wat een rare gedachte is dat toch, dat het in de kerk niet over politiek zou mogen gaan. De profeten doen niets anders. Ze kaarten aan wat zij als onrecht zien en roepen dat het anders moet. Johannes de Doper en Jezus al net zo. De kerk en de dominee moet haar stem laten horen, bijvoorbeeld als er steeds meer geluiden opkomen die gaan in de richting van vreemdelingenhaat. Ja, ik geloof vast en zeker dat de dominee partijdig moet zijn. Net zo partijdig als God zelf, die altijd voor de zwakke kiest.
Als dat niet gebeurt, is de gevallen engel alsnog heer over ons leven.