Vrijdag 12 juni vertrek ik voor een achtdaagse fietsvakantie met mijn zoon Henk. We pakken eerst de trein naar Bremen. Vandaar fietsen we langs de Weser naar Hoxter in het Wesergebergte. Met de R1 doorkruisen we vervolgens het Wesergebergte en het Teuteburger Woud en fietsen we weer op Nederland aan. Zaterdag 20 juni willen we weer in Twente zijn voor de jaarlijkse familiedag.
11 juni blijkt Annemarie geslaagd te zijn voor de Havo. Tussen de festiviteiten door hebben Henk en ik onze fietsen opgebouwd en de treintickets uitgeprint. De fietsen staan in de garage te wachten. Morgen vertrekken we. We hebben er zin in!
Vrijdag 12 juni: Sneek – Bremen per trein, Bremen – Hagen per fiets, 38 km.
Gisteren hebben we rommelig ingepakt. Annemarie zou te horen krijgen of ze geslaagd zou zijn en dat is natuurlijk veel belangrijker dan inpakken. Henk kwam bovendien pas laat in de middag thuis en moest in de avond nog een lessen voor zijn rijbewijs. Om vijf uur was het definitief dat Annemarie geslaagd was met geen enkele onvoldoende. Dat hebben we natuurlijk met zijn allen gevierd. Ondertussen pakte ik wat in. ’s Nachts ging door me heen dat ik het boekje en de kaart van Vrienden op de Fiets nog niet had ingepakt. Na een korte nachtrust stapte ik half zeven uit bed. Om half acht volgde Henk.
Ruim over half negen zaten we op de fiets naar Station Noord. Keurig met kaartjes namen we een trein eerder, waardoor Selma, die als verrassing ons nog wilde uitzwaaien bij de trein, helaas te laat kwam. Sneu, maar lief bedoeld. In Leeuwarden kochtten we een stel pakkes appelsap, want op wat krentenbollen na en water in de bidons, hadden we niets bij ons. De sneltrein naar Groningen ging rap en daar vonden we snel de trein naar Leer. In Winschoten stapte een veteranenvoetbalteam in die om elf uur al stevig aan het bier en de sterke drank zaten. We spraken wat met andere treinreizigers en zo streek de tijd voorbij.
In Leer was het dringen met zeker 12 vakantiefietsers die richting Bremen gingen. Het paste allemaal. We bleven in de fietscoupe zitten en hadden contact met een ouder echtpaar dat van Hannover naar Kassel ging fietsen. In tegenstelling tot wat de site van de NS ons had gemeld, hoefden we in Oldenburg niet over te stappen. Zo stapten we om 13.18 uur in Bremen uit.
Het is leuk om zo snel meteen op een heel andere plek te zijn. We gingen op het plein bij de Dom en Rathaus aan. Vijf jaar geleden was ik daar samen met Ellert Jongstra toen we de Hanzenfietsroute reden. Het was beduidend warmer dan toen en de stad was ook veel levendiger. De temperatuur tikte nu wellicht de 30 graden aan, terwijl het toen gedurende tien dagen niet boven de tien graden kwam. We dronken wat op een terrasje en gingen toen de Dom in. Raar dat de muren beschilderd zijn, zodat het net metselwerk lijkt. Het geeft een neppe indruk, maar de ruimte is overweldigend en de orgels zouden we graag gehoord hebben.
Tegenover de Dom staat Arnold, een hoog beeld van een burger die naar de Dom kijkt, symbool van de investituurstrijd tussen kerk en burgerij. De Frauenkirche vinden we mooier, intiemer en authentieker. Via een mooi straatje zoeken we daarna de fietsroute op, die we rap vinden.
We volgen de Noordelijke oever van de Weser. De eerste tien kilometer gaat die door industriegebieden, maar als de laatste snelweg onderdoorgestoken is, wordt het opeens rustig. Eerst rijden we nog onder de dijk langs, later wordt het uitzicht steeds mooier.
De Weser slingert door het landschap heen en in de buitenbochten is de stroming te zien. Een vrachtschip zwoegt diep in het water gelegen stroomafwaarts. We genieten van wat we zien en ook van het heerlijke weer. In Achim blijkt de kerk open, heerlijk koel binnen en mooi. Op het kerkhof eromheen kunnen we onze bidons vullen met fris water. We vragen de weg naar een supermarkt die we snel daarna vinden. Leuk dat we af en toe even moeten klimmen. Het landschap glooit hier wat. We kopen een grote hoeveelheid levensmiddelen, zo veel dat onze fietsen echte vrachtwagens worden. Dan fietsen we weer verder.
Na vijven vinden we een camping bij het dorpje Hagen. Het is mooi hier. We doen rustig aan en eten lekker van wat Henk klaarmaakt. Naast ons staat een voetbalteam een weekendje te kamperen, dus of het een rustige nacht is te betwijfelen. Maar we zillen wel zien. We zitten. Nog een tijdje aan de oever van de Weser en bij het restaurantje wat te drinken. Bij het afrekenen blijkt dat er niet gepind kan worden. Ik heb nog € 1,75 op zak en dat is anderhalve euro te weinig. ” Dan had ik u uitgenodigd”, reageert de barman nuchter.
Dan duiken we op tijd de koets in. Van slapen komt niet veel. Even verderop staat een groep mannelijke pubers tussen 30 en 50 jaar. Om de een of andere reden vinden die het leuk om veel bier te drinken en dan hard te gaan schreeuwen, lachen en zingen. Bij veel mannen zie je dat ze nog altijd puber zijn, stoer willen doen en voortdurend willen zien hoe potent ze zijn. Als het om kwart over een nog steeds bal is, roep ik eerst uit mijn tent of het zachter kan en daarna Henk. Het lukt niet echt, maar om half twee wordt het dan toch stil. In de relatieve rust maken we dan nog wat uurtjes.
Zaterdag 13 juni – hagen naar Dragenburg, 80 km
zondag 14 juni – dragenburg naar Minden, 103 km
maandag 15 juni – Minden naar Holzminden 116 km
dinsdag 16 juni – Holzminden naar Detmold 81 km, Detmold naar Munster per trein, Munster naar Laer 5 km.
woensdag 17 juni – zaterdag 20 juni Zwervend in drie dagen naar Kloosterhaar bij Almelo.